Niedawno zakupiłem kamerę planetarną Point Grey Chameleon Mono, dzięki czemu wkroczyłem na wyższy poziom fotografii planetarnej. Za jej pomocą można uzyskać znacznie lepszej jakości obrazy, niż z lustrzanek, webkamerek i kamer dedykowanych do fotografii DS. Głównym powodem tej różnicy jest znaczna prędkość robienia zdjęć (18-26 kl/s w zależności od ustawień) oraz bardzo dobry stosunek sygnał/szum. W krótkim czasie można zarejestrować ogromne ilości klatek. Powyższej kamery używam z Newtonem 200/1000 i montażem HEQ5. Dodatkowo do drugiego zdjęcia Jowisza wykorzystałem Powermate 5x. Niestety w trakcie sesji (29.11.2012) warunki pogodowe były nienajlepsze – cienkie niskie chmury, duża wilgotność, słaby seeng.
Zdjęcie Księżyca jest mozaiką sześciu fotografii poszczególnych obszarów po 1500 klatek na obszar.
Księżyce od lewej to: Europa, Io, Ganimedes, Kalisto. Europa właśnie przechodzi na tle planety. 1800 klatek. Godzina 22:36.
Tutaj widać dokładniej struktury chmur Jowisza, oraz tranzytujący księżyc z jego cieniem na planecie. 1900 klatek. Godzina 21:27.
W dniu wykonywania zdjęć niestety nie posiadałem jeszcze filtrów RGB, więc zdjęcia są czarno-białe, ale teraz czekam już w pełni uzbrojony na dobre warunki pogodowe 🙂