Wszystkie krzesła w Auditorium Maximum UJ zajęte, wielu studentów siedzi po prostu na schodkach, a na podwyższeniu niewysoki pan opowiada z werwą o swoich próbach sformułowania teorii cyklicznego Wszechświata. Główne problemy wynikają z konieczności pogodzenia jej z drugą zasadą termodynamiki oraz z trudnością wyjaśnienia, jak „przepycha” się informacja przez osobliwość. Ilustracje do wykładu to zwykłe folie porysowane kolorowymi mazakami, ale zapadają lepiej w pamięć aniżeli wyrafinowane slajdy z rzutnika obrazów. Dwie godziny mijają jak dwie minuty, lecz pewnie właśnie na tym polega osobliwość osobowości.
