W Szkole Podstawowej numer 2 imienia Tadeusza Kościuszki w Wieliczce od dawna funkcjonuje kółko astronomiczne. Po okresie nauki zdalnej dziś, czyli drugiego marca wznowiliśmy zajęcia stacjonarne, a że pogoda sprzyjała, skupiliśmy się na fotografowaniu tarczy słonecznej. Refraktor 66/400 z filtrem foliowym, umieszczony na zwykłym statywie fotograficznym, posłużył za narzędzie obserwacyjne.
Wizualne obserwacje Słońca
Po obejrzeniu tarczy i skrupulatnym policzeniu plam – było ich siedem – przystąpiliśmy do fotografowania. Na pierwszy ogień poszły aparaty fotograficzne w telefonach komórkowych.
Telefon komórkowy jako narzędzie badawcze
Tarcza Słońca sfotografowana telefonem komórkowym w projekcji, okular 20 mm
Następnie do lunety przymocowaliśmy przy pomocy specjalnego łącznika aparat cyfrowy z pilotem.
Użycie lustrzanki Canon przyłączonej bezpośrednio do wyciągu okularowego, luneta pracuje jako teleobiektyw
Tarcza Słońca z plamami, sfotografowana aparatem cyfrowym Canon MarkII 6D
W tym wypadku oprócz plam, czyli obszarów znacznie chłodniejszych niż otoczenie, całkiem dobrze widać pochodnie, czyli pojaśnienia będące efektem nieco wyższej w tych miejscach temperatury fotosfery.
Na koniec nie oparliśmy się pokusie wykorzystania lunety do celów ziemskich, żeby nie powiedzieć przyziemnych.
Kabina odległego dźwigu budowlanego, okular 10 mm i telefon komórkowy
Kabina dźwigu w okularze 20 mm
W obserwacjach i opracowywaniu zdjęć brali udział Piotr, Max i Karol.