Nasze zajęcia w trakcie Letniej Szkoły EAAE obfitowały w odniesienia dydaktyczne. Jednym z tematów była kwestia nauczania domowego, które od czasów pandemii zyskuje na popularności. Iwona Jarosik z Wieliczki przygotowała i poprowadziła debatę oksfordzką, podejmującą to zagadnienie w uregulowanej formie. Dla wyjaśnienia, czym jest debata oksfordzka, zacytuję cały akapit ze strony http://debataoksfordzka.pl/debata-oksfordzka/.
„Debata oksfordzka jest to sformalizowana forma dyskusji pomiędzy dwiema czteroosobowymi drużynami. Toczy się ona nad podawaną z wyprzedzeniem (najczęściej tygodniowym) tezą – jasnym stwierdzeniem, które można potwierdzić lub obalić. Na 15 minut przed rozpoczęciem debaty drużyny w wyniku losowania przeprowadzanego przez sędziego stają się drużyną propozycji (broniącą podanej tezy) i opozycji (mającej ją obalić).
Debatę oksfordzką prowadzi marszałek. Jest to osoba, która czuwa nad uroczystym przebiegiem debaty – zaprasza mówców do wygłoszenia swoich mów, pilnuje czasu wystąpień oraz dba o niezakłócony przebieg danej przemowy.
Drużyny występują naprzemiennie, zaczynając od pierwszej mowy propozycji aż do czwartej mowy opozycji.
Wystąpienia trwają 5 minut, po tym czasie marszałek powinien odebrać głos osobie przedłużającej swoje przemówienie. Drużyna ma również prawo odnieść się do wystąpienia przeciwników za pomocą dwóch pytań lub informacji zgłaszanych poprzez podniesienie ręki (każdy mówca podczas swojej mowy powinien przyjąć dwa pytania lub dwie informacje, o ile takie się pojawią).”
Dodam jeszcze, że poglądy uczestników nie powinny mieć wpływu na ich wystąpienia – mają oni bronić lub próbować obalić postawioną tezę używając argumentów spoza sfery osobistej.
Uczestnikami naszej debaty byli uczniowie Reginy Zawiszy-Winiarczyk z III Liceum Ogólnokształcącego w Lublinie: Amelia, Ewa, Hubert i Mateusz, a także Ola z Wieliczki, Yuliia z Siedlec oraz dwie osoby dorosłe – Krzysztof Lorek i Marek Marczak.
Oto filmik oddający, jak sądzę, klimat całego wydarzenia. Można go także odtworzyć na YouTube.