Słońce chodzi coraz wyżej po nieboskłonie, za kilka dni nastąpi najkrótsza noc w roku, co oznacza także najdłuższy dzień, zatem okazji do obserwacji naszej gwiazdy lepszej niż teraz już nie będzie. Cztery teleskopy posłużyły mi do wykonania zdjęć, które poniżej zaprezentuję, z tą uwagą, że w sprzyjających okolicznościach pewnie uda się stworzyć z nich coś w rodzaju filmiku, a nawet jeśli nie, to przynajmniej klocki będą gotowe.
Pierwsze zdjęcie zostało wykonane internetowym teleskopem TAD, położonym na Teneryfie. Efekt końcowy powstał przez złożenie 39 pojedynczych ekspozycji w programie Registax 5.
Kolejne zdjęcie to efekt złożenia 20 najlepszych klatek spośród 45 wykonanych aparatem Canon 350D przymocowanym do teleskopu systemu Newtona 250 mm na 1200 mm z szarym filtrem foliowym. Opracowanie w programach Registax 5 oraz GIMP.
Następne zdjęcie powstało przez złożenie i pokolorowanie kilkudziesięciu klatek, zarejestrowanych kamerką Meade III PRO i lunetą z filtrem H-alfa Coronado 60 mm. Obraz protuberancji, wyłaniających się na krawędzi, został nałożony na obraz słonecznej tarczy.
Pozostałe elementy układanki pojawią się wkrótce.