Mimo, iż warsztaty astrofotografii dobiegły końca, postanowiłem jeszcze raz zmierzyć się z problemem wykonania obróbki materiału LRGB dla mgławicy M1 (Krab).
W pierwszej odsłonie tematu, użyte zostały programy Registax 5 oraz Gimp do poskładania klatek w formacie FITS, a następnie nadania im kolorów bazowych i nałożenia na siebie.
O ile wydawało się, że pojedyncze zdjęcia zostały prawidłowo poskładane, to na etapie zawężania histogramów dla poszczególnych składowych RGB, stracono część informacji.
Przeglądając dostępne wizje (artystyczne) mgławicy M1 w Internecie zauważyłem, że w większości opracowań znacznie bardziej dominującym kolorem jest czerwień, z dodawanymi nutami niebieskiego lub fioletu (co odpowiadało by promieniowaniu rentgenowskiemu lub podczerwieni, które oczywiście nie były rejestrowane przez kamerę z filtrami LRGB!).
—————————————–
Drugie podejście wyglądało następująco:
1. W programie Registax 5, złożenie klatek dla R, G, B i L po 2 szt. dla każdej warstwy, przy czym histogram dla koloru czerwonego był znacznie ostrożniej zawężany. Dla warstwy luminancji przy próbach zawężania pierwotnego histogramu, ujawniał się cień (poświata) o charakterze gradientowym od lewego górnego rogu klatki ku prawemu dolnemu, co może sugerować światło odbite od jakiegoś naziemnego emitera.
2. W oryginalnym programie Adobe Photoshop CS5 (wykorzystanym dzięki dostępnej licencji w pracy zawodowej) składowe RGB zostały złożone z regulacją barwy/nasycenia dla każdej z nich. Następnie wykonywano wielokrotnie operacje regulacji barwy i nasycenia oraz jasności i kontrastu dla obrazu po złożeniu. Na koniec wykonano obraz gradientowy na osobnej kopii, po to, aby wykorzystać go do wskazania pulsara NP 0532 w centralnej części mgławicy.
3. Do obrazu po wszystkich operacjach jego przetwarzania dodano stosowne opisy i okno poglądowe ze wskazaniem pulsara. Dzień Juliański odczytano z metadanych zdjęć dla warstwy B w programie FITS Liberator.
M1 Krab + pulsar
Mgławica Krab należy do grupy plerionów, czyli mgławic zasilanych przez pulsar, najczęściej złożonych z pozostałości materii po supernowych. Mimo iż sama mgławica charakteryzowana jest jasnością obserwowaną około 8 mag, to największe i najjaśniejsze gwiazdy na zdjęciu opisywane są jasnością mniejszą niż 11 mag! Dlatego też w większości atlasów nieba obiekt M1 można znaleźć kierując się na gwiazdę dzeta (Alheka) w gwiazdozbiorze Byk, bez możliwości jednoznacznego opisu gwiazd powyżej 10 mag.
Wyjątkowo dobrze rozróżnialny jest pulsar zasilający mgławicę widoczny w postaci nie jednego, lecz dwóch jasnych obiektów, co wskazano czerwonymi liniami.
Dokładniejsze zdjęcia pulsacji można znaleźć pod adresem http://messier.seds.org/more/m001_pulsar.html
PS. Sprawdziłem: mianownik – pulsar; dopełniacz – pulsara 🙂
—————————————–
Na koniec, pragnę podziękować wszystkim uczestnikom, a w szczególności Panom Grzegorzowi i Marcinowi, za dużą dawkę praktycznej wiedzy przekazaną w takim krótkim czasie!