Czyli w obserwatorium La Silla. Paulina, która przez całe szkolne lata i później też uczęszczała na nasze zajęcia astronomiczne, obecnie zajmuje się obserwacjami słabych, dosyć egzotycznych gwiazd i z tej racji często bywa użytkownikiem wielkich teleskopów optycznych, rozsianych po całym globie. Tym razem przy okazji pobytu w Chile wykorzystała fakt, że w tym czasie nad Obserwatorium La Silla było widoczne całkowite zaćmienie Słońca. Wykonała tam serię perfekcyjnych zdjęć, które, złożone w całość obrazującą dwie i pół godziny z przebiegu zjawiska, dały zachwycający obraz. Moim zdaniem technicznie i kompozycyjnie zdjęcie Pauliny jest lepsze od podobnego zdjęcia Petra Horalka (https://apod.nasa.gov/apod/ap190705.html), który jest oficjalnym fotografem ESO. Osądźcie to sami rozkoszując się wspaniałym widokiem, jaki oferuje nam nasza bądź co bądź wychowanka, a potem w komentarzach dajcie wyraz swojemu podziwowi dla kunsztu autorki.
A oto szczegóły techniczne w relacji Pauliny:
Zdjęcia składowe wykonałam Canonem 760D z obiektywem 18 mm, ze skarpy przy zbiornikach wody obok NTT. Zdjęcia faz częściowych robiłam co 4 minuty, w okolicach fazy całkowitej oczywiście dużo częściej. W sumie złożyłam 36 zdjęć, z tego 34 to fazy częściowe, a dwa zdjęcia posłużyły do złożenia zdjęcia w tle z fazą całkowitą, żeby Słońce nie było zbyt prześwietlone, a teleskopy doświetlone. Przysłona 5.6, ISO 200, czasy ekspozycji do faz częściowych dobierane eksperymentalnie, w zakresie 1/4000 – 1/125, potem wyrównywałam w programie graficznym. Zdjęcia fazy całkowitej które użyłam miały czasy 1/15 i 1/4. Do obróbki użyłam programów Darktable i Krita (dostępnych na Linuxa). Zastosowałam standardowe techniki obróbki takie jak poziomy, balans bieli, krzywe, poprawka na użyty obiektyw.