No to jeszcze ja dorzucę swoje trzy grosze. Wykonałem dwa zdjęcia z użyciem Meade DSI III Pro + Meniscas 180/1800 + Coronado H-alfa. Pierwsze to złożenie około 150 najlepszych z 200 klatek. Drugie to 150 z 200 klatek powierzchni, oraz 50 klatek z dłuższym czasem wykonanych w celu uchwycenia protuberancji, połączone ze sobą.
Nie prawda, że nowy obszar aktywny nie ma jeszcze numeru. Trzeba mieć bardziej aktualne dane:) http://sohowww.nascom.nasa.gov/sunspots/
Ze zdjęć wykonałem jeszcze taką drobną mozaikę:
Świetne, to mi się podoba! Fajny kolor, a ten obszar aktywny bardzo ciekawy. I co już Ci Registax dobrze wybiera klatki? A w ogóle którą wersją się posługiwałeś?
Dzięki!
Używałem wersji 5.1. Problemy są na planetach i Księżycu przez Powermate 5x, ma wtedy jakby większą tolerancję i wybiera wszystko. Z ogniska Registax dobrze sobie radzi.
To z Powermatem masz f/25, choć w lustrzance matryca jest głębiej niż normalnie w kamerach, więc może być jeszcze ciemniej. I myślę, że skala jest już za duża jak na matrycę twojego Nikona i materiał jest zbyt słaby aby Registax mógł dobrze określić jego jakość. Ale to tylko moje domysły. 🙂