W trakcie Astrostażu „Variable 2017”, jaki odbył się w Obserwatorium Astronomicznym na Kolonickiej Przełęczy w dniach od 17 do 26 lipca, pracowaliśmy z uczniami MOA nad nowym projektem obserwacyjnym. Polega on na wykonywaniu pomiarów i analizowaniu zmian blasku gwiazdy DY Pegaza – inne oznaczenia to BD+16 4877, GSC 01712-01253, HD 218549 albo HIP 114290. To podolbrzym typu widmowego A6.7 zaliczany do zmiennych rodzaju SX Feniksa. Do tego ma najkrótszy okres zmian ze wszystkich jednomodalnych pulsatorów – wynosi on bowiem tylko jedną godzinę i 45 minut. Przy tym jest dosyć jasny – około 10 magnitudo – i ma sporą amplitudę – ponad pół wielkości gwiazdowej, zatem stanowi idealny cel dla prac uczniowskich. No i dodatkowa atrakcja – istnieje podejrzenie, że pulsujący olbrzym jest stowarzyszony z białym karłem – wskazuje na to analiza wykresu Observatum minus Calculatum, czyli O-C.
Picture saved with settings embedded.
Na Słowacji obserwowaliśmy go dwudziestocentymetrowym teleskopem systemu Maksutova-Cassegraina na montażu paralaktycznym, a obrazy były rejestrowane naszą kamerką ZWO ASI178MM.
Wczorajszej nocy użyłem w MOA kamerkę Meade III Pro z lunetą SkyWatcher 80/400 i dosyć niespodziewanie zarejestrowałem całą krzywą. Za gwiazdę porównania posłużyła ta położona tuż nad zmienną, nie oznaczona na mapce. Oczywiście widać spory szum – to wynik niewielkiej średnicy instrumentu pomiarowego. W trakcie kolejnych prób użyję główne lustro i wtedy dokładność powinna znacznie wzrosnąć. Problem tylko w tym, że gwiazda użyta przeze mnie do porównania to BD+16 4876, która nie ma oznaczonego typu widmowego, a innej w polu widzenia nie będzie.
