Wszędzie tam, gdzie struga płynu – cieczy lub gazu – napotyka na przeszkodę, tworzą się zawirowania. Doskonale zjawisko to ilustruje zdjęcie wykonane 19 sierpnia 2019 roku przez astronautów, pracujących na pokładzie Międzynarodowej Stacji Kosmicznej. Wulkaniczna wyspa Guadalupe, której łańcuchy górskie osiągają ponad kilometrową wysokość, dzielnie opiera się naporowi wiatru. Przy stosownych warunkach pasma chmur niskich doskonale obrazują przebieg strug powietrza – wiatr wieje tu z południa. Za wyspą pojawiają się stabilne zawirowania o rozmiarach porównywalnych z rozmiarami przeszkody. Zjawisko to opisał po raz pierwszy ponad sto lat temu fizyk Teodor von Karman (tak, to ten od linii Karmana) i dlatego wirujące struktury nazywane są ścieżkami wirowymi von Karmana. Ciekawostka – tak zwane „tony eolskie” to nic innego, jak dźwięki powodowane drganiami konstrukcji wynikającymi z cyklicznych zmian ciśnienia w strukturze opisywanych wirów.
