W trakcie prac nad uruchomieniem kopuły, we wtorek 29 grudnia 2020 roku zdarzyła się bezchmurna pogoda, co z Januszem wykorzystaliśmy do fotografowania słonecznej tarczy w linii wodoru H-alfa. Wcześniej jeszcze w miejscu, gdzie wkrótce stanie nasz główny teleskop, tymczasowo postawiliśmy montaż HEQ5, porządnie go ustawiając według Gwiazdy Polarnej – to się stało wieczorem w niedzielę 27 grudnia. Wysiłek ten zaowocował we wtorek, kiedy to montaż dobrze prowadził zarówno z lunetą SkyWatcher 100/1000, wyposażoną w obiektywowy filtr H-alfa Coronado SolarMax 60 mm, jak i z nowym nabytkiem w postaci lunety uniwersalnej Lunt 100 APO z modułem H-alfa.

Luneta SkyWatcher 100/1000 mm z obiektywowym filtrem H-alfa Coronado SolarMax 60 mm na montażu paralaktycznym w kopule obserwatorium
Obrazy były rejestrowane w formatach fits oraz ser przy pomocy monochromatycznej kamerki planetarnej ZWO ASI 178mm o rozmiarach matrycy 3096 na 2080 pikseli.
W rezultacie otrzymaliśmy kilkadziesiąt tysięcy klatek, obrazujących ciekawe okolice na słonecznej tarczy. Po opracowaniu przy pomocy programów Registax5, Gimp oraz Machinery HDR Effects powstały prezentowane obrazy.

Fotografia obszarów aktywnych oraz protuberancji, wykonana z zastosowaniem efektu High Dynamic Range, wykorzystano ponad 600 klatek z lunety SkyWatcher

Protuberancja na zachodnim brzegu słonecznej tarczy, złożenie 594 klatek z zastosowaniem soczewki Barlowa 1.6

Chromosfera i dolna korona w odwróconych kolorach dla lepszego zobrazowania protuberancji, złożenie około 200 klatek z lunety Lunt
Kółeczko dodane na niektóre obrazy przedstawia Ziemię w odpowiedniej proporcji.
Życzymy wszystkim uczniom i nauczycielom MOA wielu aktywności w Nowym, 2021 Roku, w tym i takich jak powyższa, związanych z dokumentowaniem aktywności słonecznej.