Wykorzystałem wczorajszy przebłysk dobrej pogody do wykonania obserwacji Słońca w linii H-alfa, a wkrótce potem to samo słoneczko sfotografowałem teleskopem TAD na Teneryfie z użyciem filtru szerokopasmowego.Wszystko umieściłem na jednym animowanym obrazie, dzięki czemu wyraźnie widać wszystkie bogactwo szczegółów. Filtr szerokopasmowy pozwala na wychwycenie obrazów plam słonecznych, pokazuje efekt pociemnienia brzegowego oraz uwidacznia obszary pochodni. Z kolei używając filtru wąskopasmowego, w tym wypadku filtru H-alfa 656 nanometrów, widzimy oprócz plam granulację, filamenty, protuberancje oraz pochodnie. Druga klatka animacji przedstawia obraz tarczy słonecznej, sfotografowany przy pomocy filtru Coronado 60 mm i lunetki 80/400. Na trzeciej klatce ukazano okolicę obszaru aktywnego 1765, składającego się z szeregu plam oraz pochodni, uzyskany przy pomocy tego samego filtru Coronado zamocowanego do teleskopu o odległości ogniskowej 1800 mm, ale w skali obrazu tła. Na ostatniej klatce ten obszar przedstawiono w skali naturalnej, ukazując skomplikowane struktury pól magnetycznych, obejmujących swoim działaniem ponad miliard kilometrów kwadratowych powierzchni naszej gwiazdy. Zaliczenie tego, co widzimy jako plamy słoneczne, do danego obszaru aktywnego, wynika właśnie z objęcia ich wspólnym polem magnetycznym.
