Księżyc na górze, a Słońce na dole. W sezonie zimowym Słońce wędruje po niebie nisko nad horyzontem, dziś na przykład górowało na wysokości nieco ponad trzydziestu jeden stopni, zaś Księżyc bliski pełni wzniósł się aż do pięćdziesięciu i pół stopnia. Korzystając z dobrej pogody sfotografowałem obydwa te ciała niebieskie.
To zdjęcie powstało przez złożenie w programie Registax5 sześćdziesięciu dwóch klatek, zarejestrowanych kamerką ZWO ASI 294MC umieszczoną w ognisku teleskopu Celestron NexStar8SE. Pomimo niekorzystnej fazy udało się odwzorować zróżnicowanie form terenowych – mórz, kraterów, gór i rozpadlin – typowych dla Srebrnego Globu.
Zdjęcie Słońca jest złożeniem stu jedenastu klatek, wykonanych przy pomocy kamerki ZWO ASI 178MM, zamontowanej w ognisku lunety 100/1000, wyposażonej w obiektywowy filtr H-alfa Coronado 60mm. Zachowanie dwóch obszarów aktywnych na zachodniej części tarczy wyraźnie się różni – ten u góry dynamicznie rośnie, podczas gdy ten dolny stopniowo zanika.
Warto zaznaczyć, że od tygodnia nasza kopuła może być otwierana i obracana z poziomu telefonu komórkowego, co eliminuje wcześniejszą uciążliwość wynikającą z nieergonomicznej konstrukcji paneli sterujących.