Korzystając z pobytu w Obserwatorium na Kolonickiej Przełęczy, pomimo nienajlepszej pogody asystowałem dzisiejszego wieczoru Pawłowi Dubawskiemu przy fotometrycznych obserwacjach niezwykłej gwiazdy zmiennej, oznaczonej jako OT J071126.0 + 440405. Jest to układ zaćmieniowy, w którym mały, chłodny składnik okresowo przysłania nie inną gwiazdę, ale kolumnę akrecyjną, czyli strugę materii spadającej na gorącego, białego karła. Kolumna ta zawiera bardzo gorący gaz, którego świecenie ma znaczący udział w świeceniu całości. Zatem w trakcie zaćmienia, które trwa około siedmiu minut, blask całości spada ponad stukrotnie – od 14.5 mag do 19 mag. Ponieważ obiekt zasłaniany jest niewielki, spadek jasności a potem powrót do stanu początkowego zajmują mniej niż kilkanaście sekund. Dla tej konkretnej konfiguracji sprzętowej oznaczało to niesamowity efekt całkowitego zniknięcia gwiazdy z ekranu komputera. Według obecnej wiedzy, ta gwiazda jest polarem, czyli posiada bardzo silne pole magnetyczne. Za kilka dni na sześciometrowym teleskopie w SAO będzie podjęta próba zaobserwowania jej widma optycznego, być może wtedy natura tego układu zostanie lepiej zrozumiana. Pierwszy rysunek to fragment krzywej zmian blasku, obejmujący około 20 minut obserwacji, pokazujący gwałtowny spadek blasku w trakcie zaćmienia. Na drugiej ilustracji przedstawiono animację, pole widzenia wynosi 10 minut kątowych.
