Złoto – najdoskonalszy z pierwiastków to symbol Słońca. Solarygrafia to sztuka tworzenia obrazów na materiale światłoczułym, przedstawiających ślad wędrówki Słońca po nieboskłonie. Ale tym mianem określa się także całą gamę technik pozwalających na kreatywne wykorzystywanie naturalnego oświetlenia do tworzenia obrazów z bardzo długimi czasami naświetlania. A centrum Pragi nazywane jest „Złotym Miastem” od czternastego wieku, czasów panowania Karola IV, Króla Czech, cesarza rzymskiego, króla burgundzkiego, margrabiego morawskiego i hrabiego luksemburskiego. Nic więc dziwnego, że właśnie w Pradze odbyło się trzecie z rzędu międzynarodowe spotkanie, poświęcone wykorzystaniu technik solarygraficznych w nauce, sztuce i edukacji.
Przedstawiłem na nim krótkie wystąpienie na temat uczniowskiej i nauczycielskiej aktywności w dziedzinie solarygrafii, bowiem mamy w tej dziedzinie już sporo dokonań.
Oprócz wykładów i prezentacji odbyły się także dwie tury warsztatów, poświęcone metodom praktykowania solarygrafii w warunkach szkolnych.
Całości towarzyszyły wystawy mniej lub bardziej związane z główną tematyką obrad. Sol z jednej z instalacji to oczywiście Słońce.
Ponieważ spotkanie w całości odbywało się budynku praskiego planetarium, czyli Planetum, mieliśmy okazję uczestniczyć w jednym z seansów prezentowanych w całkowicie nowatorski sposób. Otóż w sporej sali nie ma żadnych projektorów, a obrazy są wytwarzane przez diodowe panele, którymi jest wyłożony ekran w kształcie kopuły. Takie rozwiązanie daje możliwość przeniesienia widza w dowolne miejsce Ziemi i Wszechświata przy pomocy iluzji doskonałej.
Jednak koszty takiego urządzenia sali są prawdziwie astronomiczne, tak że lepiej będzie w naszym planetarium pozostać przy metodzie projekcyjnej. Nie mogło się obyć bez pieszej wycieczki do miejsc „astronomiczne naznaczonych”. A jest ich w Pradze całe mnóstwo, przebywali tu bowiem Tycho de Brahe, Johannes Kepler, Albert Einstein, Ernest Mach i jeszcze kilku innych sławnych badaczy przyrody.
Są też astronomiczne symbole w postaci obiektów architektonicznych: oznaczenie południka miejscowego, zegar astronomiczny Orloj, napis malowany słońcem i cieniem, związany z osobą Jana Husa czy też mnóstwo odniesień do astronomii w zdobieniach Mostu Karola.
W spotkaniu wzięło udział 55 osób stacjonarnie oraz 5 osób on-line z 12 krajów położonych na trzech kontynentach.
W trakcie mojego pobytu na drugim spotkaniu solarygraficznym, jakie odbyło w Ondrzejowie koło Pragi w czerwcu 2023 roku, pojawiło się zjawisko słonecznego halo.
Podobny efekt sfotografowałem w trakcie pieszej wycieczki po Pradze.
Zatem obydwa te wydarzenia zostały spięte klamrą zjawiska związanego ze Słońcem – jakież to symboliczne. Ponieważ w MOA mamy wszelkie warunki do przeprowadzenia podobnego spotkania, złożyłem propozycję, aby kolejny „Solarigraphy Meeting”, zaplanowany na rok 2027, odbył się właśnie w Niepołomicach. Propozycja została wstępnie zaakceptowana zarówno przed Dyrekcję MOA, jak i przez organizatorów ze strony czeskiej. Pozostaje tylko namówić cirrusy, aby w stosownym momencie wytworzyły kolejny ozdobny wianek wokół Słońca.